بررسی اثر عصاره آبی کندر (boswellia serrata) بر حجم آسیب بافتی و نقص های نورولوژیک در مدل سکته مغزی موش صحرایی

مقدمه: سکته مغزی سومین عامل مرگ ومیر در کشورهای صنعتی بعد از بیماری های قلبی و عروقی و سرطان است. این مطالعه با هدف بررسی ارتباط بین اثر عصاره آبی کندر بر کاهش حجم سکته مغزی در مدل سکته مغزی موش صحرایی انجام گرفت. روش بررسی: در این مطالعه تجربی از پنج گروه 7 تایی موش صحرایی نر استفاده شد. این گروه ها شامل کنترل، شم و سه گروه آزمایشی بودند که دوزهای 50، 100 و 150 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن عصاره آبی کندر را به صورت خوراکی از طریق گاواژ به مدت 30 روز دریافت نمودند. گروه کنترل آب مقطر دریافت می کرد، در حالی که در گروه شم تیمار و القای ایسکمی صورت نمی گرفت. دو ساعت بعد از آخرین دوز گاواژ شده، هر گروه 7 تایی به منظور اندازه گیری حجم سکته مغزی و ارزیابی اختلالات نورولوژیک تحت جراحی مدل انسداد شریان میانی مغز قرار گرفتند. داده ها با استفاده از آزمون anova تجزیه و تحلیل شدند. نتایج: پیش تیمار با عصاره آبی کندر با دوزهای 100 و 150 میلی گرم بر کیلوگرم در مقایسه با گروه ایسکمی تفاوت معنی داری را نشان داد. میانه امتیازهای نورولوژیک با مصرف عصاره کندر به طور قابل ملاحظه ای کاهش یافت و این کاهش در دوزهای 100 و 150 میلی گرم بر کیلوگرم وزن بدن نسبت به گروه ایسکمی معنی دار بود. نتیجه گیری: بر اساس نتایج این مطالعه، عصاره آبی کندر می تواند باعث کاهش حجم آسیب بافتی ناشی از سکته مغزی و محافظت عصبی شود.